پنجشنبه از مرکز مدیریت حوزه خراسان تماس گرفتند. سفر «آقای سخنگو» بعد از چندین دانشگاه، به حوزه رسیده بود.
پنجشنبه از مرکز مدیریت حوزه خراسان تماس گرفتند. سفر «آقای سخنگو» بعد از چندین دانشگاه، به حوزه رسیده بود. قرار بود بنده به عنوان یکی از پرسشگران، سؤال مدنظرم را از آقای سخنگو بپرسم. زمان مناسبی بود تا دغدغه مهمی که این روزها بیشتر از همه روز‌های سپری شده «دولت مردمی» ذهنم را می‌خراشید، از او بپرسم.
جلسه با اینکه روز جمعه بود، با حضور تعداد شایان توجهی از استادان و طلاب خواهر و برادر برگزار شد و بنده اولین پرسش جلسه را با مقدمه‌ای مطرح کردم: امروز در مواجهه با دشمن، کسی پیروز میدان است که بتواند در جنگ روایت‌ها فاتح شود. در جنگ روایت‌ها باید به سلاح «تبیین» مجهز بود؛ یقینا در صف نخست این جهاد، دولتمردانی حضور دارند که به برکت انقلاب و لطف مردم، سکان دار کشتی نظام شده اند؛ کسانی که بار‌ها برای این مهم، مورد خطاب رهبر معظم انقلاب قرار گرفته اند.
سؤال مهم آن است که چرا «دولت مردمی» بعد از گذشت یک سال از عمر کوتاه چهارساله خود، کماکان دچار «لکنت زبان» است؟ چرا بعد از گذشت چندهفته از اغتشاشات اخیر، آقای سخنگو تازه به نمایندگی از دولت میان اقشار مختلف حاضر می‌شود؟ چرا «دولت مردمی» در جنگ با رسانه‌هایی که در ۴۵روز گذشته، ۳۸هزار دروغ گفته اند، برای رسانه برنامه‌ای ندارد؟
چهار پیشنهاد به آقای سخنگو دادم تا به آقای رئیس جمهور برساند:
۱. الزام وزرا و استانداران و چندهزار مدیرکل دولتی برای حضور مستمر در میان «ولی نعمتان» خود یعنی مردم؛
۲. کمک به احیای اصل هشتم قانون اساسی درباره مطالبه مردم از مسئولان؛
۳. اقدام متولیان فرهنگ و ورزش و روابط عمومی دولت در توجیه و رساندن اخبار شفاف و به موقع به سرشناسان عرصه هنر و ورزش؛
۴. حمایت از طلاب و روحانیون به عنوان سرداران و سربازان توانمند و بی مدعا و مظلوم جهاد تبیین با دیدار‌های مستمر و رساندن اطلاعات بهنگام به ایشان.
آقای سخنگو ضمن انتقاد از صداوسیما به خاطر پوشش نامناسب و دیرهنگام اخبار دولت، اعتراف کرد که دولت، رسانه توانمندی ندارد. ای کاش دولت مردمی، ضمن تعامل قوی‌تر با صداوسیمای انقلابی، از ظرفیت‌های فوق العاده جوانان رسانه‌ای خارج از تهران، بیشتر استفاده کند.
آقای سخنگو اعتراف تلخ دیگری هم کرد: رئیس جمهور هزاران بار به همه مدیران برای حضور در میان مردم تأکید کرده است.
این کلام ضمن صحه گذاشتن به فاصله عجیب میان ستاد و صف در دولت، این معنا را نیز می‌رساند که دولت، نخواسته یا ندانسته یا نتوانسته است به پیوست حکمی که خیلی از مدیران برای آن له له می‌زنند، بنویسد: «شما شرعا و قانونا درصورتی می‌توانی نماینده دولت بمانی که هفته‌ای یک بار در میان مردم حاضر شوی.» آن گاه با نظارت میدانی دولت بر اجرای این پیوست، شاهد آن بودیم که مدیران هر هفته با، ولی نعمتان خودشان دیدار کنند و گزارش اقدامات دهند و متواضعانه پاسخ گوی آنان باشند.
هنوز سه سال فرصت باقی است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
